De consulent beslist om een jongere te plaatsen in een residentiële voorziening. Mag je wachten om dit mee te delen aan de jongere tot het moment van de plaatsing? Want door de lange wachtlijst wordt gevreesd voor moeilijk gedrag bij de jongere.

Minderjarigen hebben van in het begin recht op duidelijke, open en begrijpelijke communicatie. Zaken verzwijgen is geen goede start van de hulpverlening en vertroebelt de vertrouwensrelatie. De gegevens en het advies van de consulent staan sowieso in het dossier van de jongere. Deze informatie is dus toegankelijk voor de advocaat van de minderjarige en de minderjarige zelf.

Het recht op informatie geldt ook binnen de gerechtelijke jeugdhulp. In het kader van een open communicatie moet een advies tot plaatsing met de jongere worden besproken en toegelicht. Hij krijgt zo de kans om zich voor te bereiden op de plaatsing of om bijvoorbeeld met zijn advocaat te bekijken welke alternatieven mogelijk zijn. 

Het belang van de minderjarige speelt wel mee. Dat betekent dat bepaalde informatie (tijdelijk) kan worden achtergehouden onder toepassing van de ‘agogische exceptie’. Als er bijvoorbeeld vrees is dat de jongere zou vluchten of andere riskante beslissingen zou nemen en daardoor in gevaarlijke situaties kan belanden. Zo’n beslissing moet in het dossier worden opgenomen met een afdoende motivatie: waarom was het nodig om die informatie achter te houden op dat moment? Informatie die onder agogische exceptie valt, is wel toegankelijk voor de vertrouwenspersoon van de minderjarige.