Veel jongeren in de hulpverlening hebben een klein sociaal netwerk. Begeleiders zijn vaak belangrijke steunfiguren, maar kunnen niet optreden als vertrouwenspersoon. Hoe moeten deze jongeren een vertrouwenspersoon vinden (bij wie ze zich én goed voelen én die voldoet aan de ‘voorwaarden’)?

Het is in principe de bedoeling dat de vertrouwenspersoon iemand is uit de omgeving van de minderjarige (familie, vrienden, monitoren uit het jeugdwerk, leerkrachten ...). Vindt de minderjarige niemand die wil of kan optreden als zijn vertrouwenspersoon, dan kan hij eventueel samen met zijn jeugdhulpverlener of begeleider of met een medewerker van Lus, nagaan wie nog in aanmerking komt om op te treden als vertrouwenspersoon (bijvoorbeeld een begeleider van een andere leefgroep, een leerkracht, een buur). Gezien het belang van de eigen keuze van de minderjarige en het feit dat het wel degelijk moet gaan om iemand die hij echt vertrouwt, is het inderdaad problematisch als geen vertrouwenspersoon wordt gevonden. Men kan ook steeds aan een jeugdadvocaat vragen om op te treden als vertrouwenspersoon, maar het is niet altijd ideaal om verschillende rollen in één persoon te verenigen.